Het eerste wandel weekende van het jaar is naar de camping Goldene Meile in Remagen.

Goldene Meile is aan het eind van de tweede wereldoorlog een krijgsgevangenenkamp geweest.

Volgens telefonische informatie konden we op de camperplaats naast de camping terecht. Bij aankomst blijkt de camperplaats toch wel wat ver van de camping af te liggen, en we willen gewoon lekker kunnen gaan douchen en naar de wc. Dus toch maar over een smal pad naar de echte camping gereden, en via de intercom contact gelegd, waarna de poort voor ons open werd gedaan.

Zaterdagochtend is het heerlijk zonnig, en we beginnen aan een wandelroute (van gpsies.com) die uiteindelijk 19 km zal worden, van en naar de camping meegerekend.

Het eerste stukje vanaf de camping is langs de Rijn.

Er zijn twee pijlers van een oude brug te zien, die brug blijkt in de tweede wereldoorlog gesneuveld te zijn, er is nu een vredesmuseum in een van de pijlers.

Als we onder het spoor door zijn en met de eerste beklimming beginnen zien we al snel een bijzondere kerk: de neo-gotische bedevaartskerk Apollinaris.

Een eindje verder langs de route treffen we bij het Calmuth terrein (ooit werd hier de Hitler-jugend opgeleid en was sinds 1946 een film synchronisatie studio die in 1996 gesloten werd. Het behoord nu ene Frank Asbeck (van Solarworld) en in een vervallen bijgebouw troffen we een soort ketel of warmtewisselaar?

En na een volgende klim volgt weer een heerlijk uitzicht:

Om een uur of drie waren we weer terug op de camping en kwamen tot rust, vlammetje had een mooi uitzichtpunt op de camping gevonden:

Na het eten (het begon al te schemeren) gaf Vlammetje aan nog even naar buiten te willen, en Hans nam haar mee voor een rondje aan de (nieuwe) riem met oprolmechanisme. Toen ze weer terug bij de camper waren ging het mis, het mechanisme viel los van de haak en begon op te rollen (naar Vlammetje toe). Vlammetje schrok en rende weg...geen paniek, we hebben wel vaker een poes gevangen die los loopt...dachten we nog...tot Vlammetje de boom in ging, en maar bleef klimmen tot in de kruin, waar ze tot bedaren kwam...wat nu?  De 'Platzwart' van de camping kwam langs, en haar hebben we om een ladder gevraagd. Gelukkig bleek de ladder hoog genoeg om in ieder geval met een haak bij het mechanisme (handvat) van de riem te komen, en met veel moeite heeft Hans Vlammetje zo weer uit de kruin 'getrokken' (ze klom zelf langs de stam naar beneden), en uiteindelijk kwamen ze samen de ladder af...   Eind goed al goed, maar die nieuwe oprolriemen gaan we maar op Marktplaats zetten, veel te gevaarlijk voor onze poesjes!